Αξιότιμες κυρίες και κύριοι, απόψε θα μιλήσω για αυτό που ονομάζεται αγάπη. Έχουμε επιλέξει να συζητήσουμε αυτό το θέμα την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, του προστάτη της αγάπης.
Αναμφισβήτητα, ο Βαλεντίνος ήταν ένας μεγάλος δάσκαλος της αγάπης, και σχημάτισε μια σχολή που ονομάστηκε οι Βαλεντινιανοί. Ήταν αφιερωμένοι στη μελέτη του χριστιανικού εσωτερισμού σε όλες τις πτυχές του και γι ‘αυτό θα σας απευθυνθούμε σε μια ακριβή μορφή για να μιλήσουμε για το θαύμα της αγάπης.
Στο όνομα της αλήθειας, μπορούμε να πούμε ότι η αγάπη αρχίζει με μια αίσθηση συγγένειας, τεκμηριώνεται με τη δύναμη της αγάπης και συντίθεται σε λατρεία.
Να αγαπάς, πόσο σπουδαίο είναι να αγαπάς! Μόνο οι μεγάλες ψυχές είναι σε θέση και ξέρουν να αγαπούν!
Για να υπάρξει αγάπη, πρέπει να υπάρξει συγγένεια σκέψεων, συνάφεια συναισθημάτων και ταυτόσημες πνευματικές ανησυχίες.
Το φιλί είναι η μυστικιστική εκδήλωση δύο ψυχών που εκφράζουν με αισθητήριο τρόπο ό, τι ζουν στο εσωτερικό τους. Η σεξουαλική πράξη γίνεται η κοινή τεκμηρίωση της αγάπης στην ψυχο-φυσιολογική πραγματικότητα της φύσης μας.
Ο τέλειος γάμος είναι η ένωση δύο όντων ενός που αγαπά περισσότερο και ενός που αγαπά καλύτερα.
Η αγάπη είναι η πιο προσιτή θρησκεία.
Ο Ερμής ο Τρισμεγίστoς, ο μεγάλος τριαδικός Θεός Ίβις του Θώθ, δήλωσε:
“Σας δίνω αγάπη, μέσα στην οποία περιέχεται το σύνολο της σοφίας”.
Πόσο ευγενής είναι η αγαπημένη! Πόσο ευγενείς είναι ο άνδρας και η γυναίκα όταν είναι πράγματι ενωμένοι σε δεσμό αγάπης. Ένα ζευγάρι εραστών γίνεται μυστικιστικό, φιλάνθρωπο, υποστηρικτικό. Εάν όλα τα ανθρώπινα όντα ήταν ερωτευμένα, τότε η ευτυχία, η ειρήνη, η αρμονία και η τελειότητα θα βασίλευε πάνω στη Γη.
Σίγουρα, ένα μικρό σάλι, μια φωτογραφία, ένα πορτραίτο, προκαλεί στoν αγαπημένο καταστάσεις ανείπωτης έκστασης. Σε τέτοιες στιγμές, κάποιος αισθάνεται σε κοινωνία με τον αγαπημένο, ακόμα κι αν ο αγαπημένος είναι μακριά. Αυτό λέμε αγάπη.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη, υπάρχει μια ομάδα που ονομάζεται “Το Τάγμα του Κύκνου”. Οι ακόλουθοι αυτού του τάγματος μελετούν και αναλύουν με βαθύ τρόπο όλες τις επιστημονικές διαδικασίες που σχετίζονται με την αγάπη.
Όταν ένα ζευγάρι είναι πραγματικά ερωτευμένο, παράγονται υπέροχοι μετασχηματισμοί μέσα στον οργανισμό τους. Η αγάπη είναι μια έκρηξη ή ενεργητική εκροή που πηγάζει από τα ενδόμυχα βάθη της συνείδησης. Αυτές οι ακτινοβολίες αγάπης διεγείρουν τους ενδοκρινείς αδένες σε ολόκληρο τον οργανισμό, παράγοντας εκατομμύρια ορμόνες που εισβάλλουν στα αιμοφόρα αγγεία, γεμίζοντας τα με εξαιρετική ζωτικότητα.
Η «ορμόνη» προέρχεται από μια ελληνική λέξη «ορμή» που σημαίνει «ορμή του Είναι» ή «δύναμη του Είναι». Μια ορμόνη είναι πολύ μικρή, αλλά έχει μεγάλες δυνάμεις ικανές να αναζωογονήσουν τον ανθρώπινο οργανισμό.
Πραγματικά, μένει κάποιος έκπληκτος βλέποντας έναν φτωχό ηλικιωμένο όταν είναι ερωτευμένος. Οι ενδοκρινικοί αδένες του παράγουν επαρκείς ορμόνες για να τον ξανανιώσουν και να τον αναζωογονήσουν εντελώς.
Να αγαπάς, πόσο σπουδαίο είναι να αγαπάς! Μόνο οι μεγάλες ψυχές είναι σε θέση και ξέρουν να αγαπούν!
Η αγάπη από μόνη της είναι μια κοσμική δύναμη, μια οικουμενική δύναμη που πάλλεται μέσα σε κάθε άτομο, καθώς πάλλεται μέσα σε κάθε ήλιο. Τα αστέρια γνωρίζουν επίσης πώς να αγαπούν. Ας τα παρατηρήσουμε σε αυτές τις απολαυστικές βραδιές πληρότητας: πλησιάζουν το ένα το άλλο, και μερικές φορές συγχωνεύονται ή ενσωματώνονται εντελώς. Οι αστρονόμοι αναφωνούν “Μια σύγκρουση κόσμων!”, αλλά αυτό που πράγματι συνέβη είναι ότι δύο κόσμοι έχουν ενσωματωθεί μέσα από έναν δεσμό αγάπης.
Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο, ελκυόμενοι αδιάκοπα από την θαυμάσια δύναμη της αγάπης. Τα άτομα μέσα στα μόρια επίσης περιστρέφονται γύρω από τον κεντρικό πυρήνα τους, ελκυόμενα από την τρομερή δύναμη της αγάπης. Ας παρατηρήσουμε τον σπινθηρισμό των κόσμων μέσα στο έναστρο στερέωμα. Τόσο λαμπρός σπινθηρισμός, τόσα κύματα φωτός, τόσες ακτινοβολίες σε κοινωνία με το στεναγμό του λουλουδιού … Ναι, υπάρχει αγάπη ανάμεσα στο αστέρι και το τριαντάφυλλο που ρίχνει στον αέρα το απολαυστικό άρωμά του. Η αγάπη από μόνη της είναι βαθιά θεϊκή, τρομερά θεϊκή.
Η λατρεία στην αγάπη, στην γυναίκα, πάντοτε αποδίδονταν στις αρχαίες εποχές. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η γυναίκα είναι η πιο όμορφη σκέψη του δημιουργού καμωμένη σε σάρκα, αίμα και ζωή. Πράγματι, η γυναίκα έχει γεννηθεί για μια ιερή αποστολή η οποία είναι να φέρει παιδιά σε αυτόν τον κόσμο, την αποστολή να πολλαπλασιάσει το είδος. Η μητρότητα από μόνη της είναι μεγαλοπρεπής. Στο αρχαίο Μεξικό, πάντα υπήρχε μια θεότητα αφιερωμένη ακριβώς στις γυναίκες που πέθαναν κατά τη διάρκεια του τοκετού. Αναφέρεται ότι αυτές οι γυναίκες συνεχίζουν στην περιοχή των νεκρών με τα μικρά παιδιά τους στην αγκαλιά τους. Έχει επιβεβαιωθεί ότι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα έμπαιναν στο Τλαλοκάν, τον παράδεισο του Τλάλοκ. Πράγματι, η λατρεία της γυναίκας, η αγάπη και η μητρότητα κυριαρχούσαν πάντα στο Αζτέκικο Μεξικό. Οι γυναίκες που πέθαναν κατά τον τοκετό θεωρούνταν από τους ανθρώπους του Anahuac ως μάρτυρες που έδωσαν τη ζωή τους στο όνομα της μεγάλης αιτίας.
Η αγάπη είναι κάτι άρρητο, θεϊκό. Η αγάπη είναι ένα εξαιρετικό κοσμικό φαινόμενο. Μόνο η χαρά βασιλεύει στη γωνιά της αγάπης. Όταν ένα ζευγάρι συνδέεται σε σεξουαλική συνεύρεση με τους δεσμούς της αληθινής αγάπης, οι πιο θεϊκές δυνάμεις της φύσης το περιβάλλουν. Αυτές οι κοσμικές δυνάμεις δημιούργησαν τον Κόσμο και έχουν έρθει να δημιουργήσουν εκ νέου. Κατά τη διάρκεια αυτών των στιγμών, ο άντρας και η γυναίκα είναι αληθινοί θεοί με την πληρέστερη έννοια της λέξης. Μπορούν να δημιουργήσουν ως θεοί. Ιδού πόσο μεγαλειώδες είναι αυτό που είναι η αγάπη!
Oι κοσμικές δυνάμεις που περιβάλλουν το ζευγάρι κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης θα αποτελούσαν πάντα μια εξαιρετική βοήθεια στη γαμήλια κάμαρα αν ο άνθρωπος ήξερε πώς να διατηρήσει αυτές τις εξαιρετικές δυνάμεις, αν αυτές οι δυνάμεις δεν είχαν σπαταληθεί στο ολοκαύτωμα της ζωϊκής απόλαυσης που δεν οδηγεί στο πουθενά, αν πράγματι το ζευγάρι σεβόταν βαθιά την θαυμάσια δύναμη της αγάπης.
Ο άντρας είναι η αρχική ώθηση κάθε δημιουργίας. Η γυναίκα είναι η επίσημη δεκτική δύναμη οποιασδήποτε δημιουργίας.
Ο άντρας είναι σαν τον τυφώνα. Η γυναίκα είναι σαν την απολαυστική φωλιά των περιστεριών στους ναούς ή τους ιερούς πύργους.
Ο άντρας έχει καθαυτός την ικανότητα για αγώνα. Η γυναίκα έχει καθεαυτή την ικανότητα να θυσιάζεται.
Ο άντρας έχει καθαυτός την απαραίτητη νοημοσύνη για τη ζωή. Η γυναίκα έχει καθεαυτή την τρυφερότητα που χρειάζεται ο άντρας όταν επιστρέφει από την καθημερινή του εργασία.
Έτσι, ο άνδρας και η γυναίκα είναι οι δύο στήλες του ναού. Αυτές οι στήλες δεν πρέπει ούτε να είναι πολύ απομακρυσμένες ούτε πολύ κοντά. Θα πρέπει να υπάρχει ένας χώρος έτσι ώστε το φως να μπορεί να ρέει ανάμεσά τους.