Στα αρχεία ενός Αρχαίου Βουδιστικού Ναού στη Λάσα, μια πανάρχαια Χαλδαϊκή επιγραφή μπορεί ακόμα να διαβαστεί, αν και γράφτηκε 2.000 χρόνια προ Χριστού. Αναφέρει:
“Όταν το αστέρι Βαάλ έπεσε στ’ αριστερά, όπου δεν υπάρχει τίποτα πέρα από ουρανό και θάλασσα, οι επτά πόλεις έτρεμαν κι αναστατώνονταν με τους χρυσούς τους πύργους και τους διάφανους ναούς, σαν τα φύλλα των δέντρων κατά τη διάρκεια της θύελλας. Ένας χείμαρρος φωτιάς έπεσε πάνω στο παλάτι. Κραυγές από ανθρώπους που πέθαιναν και βογκητά από το πλήθος γέμιζαν τον αέρα. Οι άνθρωποι πήγαν να βρουν κρυψώνες στους ναούς και στα κάστρα.
Τότε ο σοφός Μου, μεγάλος ιερέας του Ρα-Μου, σηκώθηκε και είπε: «Δεν είχα προβλέψει ότι θα γινόταν αυτό;»
“Άνδρες και γυναίκες, ντυμένοι με τα πολύτιμα ρούχα τους, καλυμμένα με πολύτιμους λίθους, ικέτευαν: “Μου, σώσε μας!”
“Ο Μου απάντησε “Θα πεθάνετε με τους σκλάβους σας και τους θησαυρούς σας. Από τις στάχτες σας θα γεννηθούν νέοι άνθρωποι. Εάν αυτοί οι άνθρωποι ξεχάσουν ότι δεν πρέπει να συσσωρεύουν υλικά πράγματα όχι μόνο για την πρόοδό τους, αλλά και από γενναιοδωρία προς την ανθρωπότητα, θα τους πλήξει η ίδια μοίρα.»