ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΜΥΗΣΗΣ

Μην ξεχνάτε ότι ΦΑΝΤΑΣΙΑ, ΕΜΠΝΕΥΣΗ, ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ είναι οι τρεις υποχρεωτικοί δρόμοι της ΜΥΗΣΗΣ. Μια φορά που κάποιος έχει κατορθώσει να δει μέσα το Αστρικό φως, μια φορά που θα είναι ικανός να δει την αύρα των ανθρώπων, μια φορά που θα είναι ικανός να δει τα στοιχειώδη των φυτών θα πρέπει να περάσει στο επόμενο σκαλοπάτι που λέγεται έμπνευση.

Συνεχίζοντας με την άσκηση πάνω στη γέννηση και στο θάνατο όλων των πραγμάτων, μπορούμε επίσης να καταφέρουμε το σκαλί της έμπνευσης. Όταν φανταστούμε ότι έχουμε σπείρει το σπόρο και ότι η τριανταφυλλιά φύτρωσε λίγο-λίγο και ότι βγάζει αγκάθια, φύλλα και τελικά βγάζει τριαντάφυλλα, μπορούμε επίσης να σκεφτούμε το θάνατο αυτής της τριανταφυλλιάς, μέχρι να μετατρέπεται σ’ ένα σωρό από ξερόκλαδα και μετά αισθανόμαστε εμπνευσμένοι. Έχει εξαφανιστεί η τριανταφυλλιά, αλλά μπορούμε να αισθανθούμε στην καρδιά μας της έμπνευση, αυτήν την έμπνευση που αφήνει η γέννηση και ο θάνατος σε όλες τις καρδιές, αυτή την έμπνευση που γεννά την κατανόηση.

Κάποιος φθάνει στο να γνωρίσει ότι κάθε τι που γεννιέται πεθαίνει, του έρχεται λοιπόν ένα «κάτι» εκεί, που ονομάζεται έμπνευση. Πρέπει να προσπαθήσουμε να εισέλθουμε σε μια κατάσταση ΑΓΑΠΗΣ, μια αγάπη προς κάθε τι το δημιουργημένο, μια αγάπη προς το θετικό, ώστε να αναβλύσει σε κάποιον η έμπνευση.

Θα φτάσει η στιγμή κατά την οποία κάποιος όχι μόνο θα μπορεί να δει, αλλά ταυτόχρονα να «αισθάνεται» έμπνευση. Δια μέσου της έμπνευσης φθάνει κάποιος ακόμη πιο βαθιά διότι όχι μόνον μπορεί να βλέπει ένα πραγματικό δέντρο ή το στοιχειώδες ενός δέντρου, αλλά διότι δια μέσου της έμπνευσης φτάνει να το αισθανθεί αυτό το στοιχειώδες, φτάνει κάποιος να αισθανθεί τη ζωή αυτού του δημιουργήματος στην καρδιά. Φαντασία, έμπνευση και διαίσθηση…. Το τρίτο σκαλί είναι η διαίσθηση. Όταν κάποιος είναι ικανός να φανταστεί κάτι, όταν κάποιος είναι ικανός να αισθανθεί εμπνευσμένος και φτάνει μέχρι να χύνει δάκρυα όταν παρατηρεί αυτό το κάτι, τότε αισθάνεται επίσης κάτι βαθύ, περισσότερο βαθύ, «τη φωνή της σιγής» για την οποία μιλά η Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάσκυ… την Διαίσθηση.

Scroll to Top